جُنگ عبرت

محمدرضا وکیلیان . قاضی بازنشسته دیوان‌ عالی کشور

چندی است این کلام حکیمانه (دو چیز طیره عقل است: سخن‌گفتن به وقت خاموشی، خاموشی به وقت گفتن) ذهنم را درگیر کرده بود، تا اینکه به نظرم رسید وقت گفتن فرا‌رسیده است.
اما چرا و چه و چگونه باید گفت؟
چرا؛ هم وقتش رسیده است و هم گوش‌های شنوا و چشمان بینای فراوان و مشتاقی سر برآورده‌اند و خواهان آگاهی و دانایی بیشتر و در آخر هم ردی حتی کم‌رنگ بماند، دلیل بر زنده‌بودن خودم.
چه باید گفت؛ تکرار پندها و اندرزها و داستانک‌ها و ضرب‌المثل‌ها و نوشته‌های بزرگان خواه به نثر یا که به نظم و آوردن موادی از قوانین ملی و فراملی به امید تقویت ایفای وظایف انسانی و شهروندی.
چگونه؛ فقط انعکاس مطالب بدون تغییر و تأویل و تفسیر به منظور جلوگیری از تنش و چالش، تحت عنوان جُنگ عبرت.

مطلب نخست:
ماده ۱۴ پیمان‌نامه حقوق کودک مصوب بیستم نوامبر ۱۹۸۹ مجمع سازمان ملل متحد:
۱- کشورهای عضو حق آزادی اندیشه، عقیده و مذهب را برای کودک محترم خواهند شمرد.
۲- کشورهای عضو حقوق و تکالیف والدین و بر حسب مورد سرپرستان قانونی را در هدایت کودک برای اعمال حقوق خود به روشی هماهنگ با توانایی‌های بالنده او محترم خواهند شمرد.
۳- آزادی آشکار ساختن مذهب یا اعتقادات تنها می‌تواند مشمول محدویت‌هایی باشد که در قانون تصریح شده و برای حفظ امنیت، نظم، بهداشت و اخلاق عمومی یا حقوق اساسی و آزادی‌های دیگران ضروری است.

مطلب دوم:
اصل ۱۹ قانون اساسی: مردم ایران از هر قوم و قبیله که باشند، از حقوق مساوی برخوردارند و رنگ، نژاد، زبان و مانند اینها سبب امتیاز نخواهد بود.
اصل سی‌و‌دوم قانون اساسی: هیچ‌کس را نمی‌توان دستگیر کرد، مگر به حکم و ترتیبی که قانون معین می‌کند. در صورت بازداشت، موضوع اتهام باید با ذکر دلایل بلافاصله کتبا به متهم ابلاغ و تفهیم شود و حداکثر ظرف بیست‌و‌چهار ساعت پرونده مقدماتی به مراجع صالحه قضائی ارسال و مقدمات محاکمه در اسرع وقت فراهم شود. متخلف از این اصل طبق قانون مجازات می‌شود.
اصل سی‌و‌پنجم قانون اساسی: در همه دادگاه‌ها طرفین دعوا حق دارند برای خود وکیل انتخاب کنند و اگر توانایی انتخاب وکیل را نداشته باشند، باید برای آنها امکانات تعیین وکیل فراهم شود.
اصل سی‌و‌هشتم قانون اساسی: هرگونه شکنجه برای گرفتن اقرار یا کسب اطلاع ممنوع است. اجبار شخص به شهادت، اقرار یا سوگند، مجاز نیست و چنین شهادت و اقرار و سوگندی فاقد ارزش و اعتبار است.
متخلف از این اصل، طبق قانون مجازات می‌شود.