مصونیت پنهانی بازیکنان ملی برای توهین به مردم

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

با چه متر و معیاری شجاع خلیل‌زاده به خودش اجازه می‌دهد به مردم ایران با زبان بی‌زبانی توهین کند و بنویسد «بیشتر مردم از مغزشان استفاده نمی‌کنند». چه اتفاقی افتاده که بازیکنان تیم ملی به‌راحتی می‌توانند در مقابل مخالفان فنی خود این‌گونه سخن گفته و مطمئن باشند که کسی به آنها خرده‌ای نمی‌گیرد و خبری از کمیته انضباطی و اخلاقی و حتی توبیخ توسط کادر فنی نیست.

این مصونیت غیراخلاقی چطور در تیم ملی ریشه دوانده و هر روز از قبل سترگ‌تر می شود. پشت این مصونیت، بازیکنان مستعد بسیاری منتظر هستند تا بلکه اقبال و شانس به آنها رو آورده و به تیم ملی برسند. اینکه سرمربی تیم ملی معتقد است با دعوت از بازیکنان جوان، جوانگرایی را در دستور کار خود قرار داده با توجه به برنامه‌هایی که در زمین پیاده می‌کند باورهای اهالی فوتبال را به هم می ریزد.

مصونیتی که از آن اسم می‌بریم فقط خاص شجاع ۳۶ ساله نیست، ولی به نظر می‌رسد که بیشتر شامل حال بازیکنان از یکی دو تیم خاص لیگ برتر می‌شود. بعد از اعلام رای جنجالی بیرانوند، حالا او با این ادله که باید از پایان‌نامه خود دفاع کند(!) به‌راحتی از رفتن به سربازی، سر باز زده و بدون دغدغه برای تیم تراکتور بازی می‌کند. او هم اگر لازم بداند که علاقه‌مندان به فوتبال را «ادب» کند، ابایی از انجام این کار ندارد. همانطور که مقابل خبرنگاران و دوربین‌ها تاکید کرد نه‌تنها جریمه‌اش را نمی‌پردازد بلکه پولی که به عنوان شیرینی به هیات مدیره پرسپولیس داده را هم پس می‌گیرد.

یک دلیل ساده برای این اتفاقات وجود دارد. تنش‌های داخلی در تیم ملی از بیرون زمین به درون تیم سرایت می‌کند. وقتی امیر قعله‌نویی بعد از برد یا باخت و حتی تساوی، مخالفان فرضی تیم ملی را به باد انتقاد می‌گیرد و باز هم از سوی مسئولان فدراسیون حمایت می‌شود، بدیهی است که بازیکن هم دلگرم به همین حمایت‌ها استوری می گذارد و مردمی که یک زمانی از جان و نان برای فوتبال می‌گذشتند امروز از نگاه جناب خلیل‌زاده که به‌راحتی با ۳۶ سال سن در تیم ملی بازیکن ثابت است، مورد اهانت قرار می‌گیرند و متر و معیار استفاده از «مغزشان» توسط این بازیکن به سخره گرفته می‌شود. کدام بازیکن می‌توانست به اندازه جهانبخش از فیکس بودن در تیم ملی مطمئن باشد که چند ماه حتی به خودش زحمت بازی در یک تیم درجه دوم اروپایی را ندهد. اگر الان هم در لیگ بلژیک مشغول شده و یک خط در میان بازی می‌کند فقط برای این است که دهان مخالفان را ببندد.

همه امید ما دوستداران فوتبال این است بلکه فیفا قانونی برای بازنشستگی در فوتبال تعریف کند. حیف است که رونالدو و مسی شامل این قانون شوند، ولی برای کنار گذاشتن این نسل از بازیکنان تیم ملی، ما ندیدن ستاره‌های جهان را به جان می‌خریم. حیف بازیکنان با استعدادی که راه استفاده از رانت و خودشیرینی برای تصمیم‌گیرندگان فوتبال را بلد نیستند. افسوس و صد افسوس!

آخرین اخبار ورزش را از طریق این لینک پیگیری کنید.