«شرق» گزارش می‌دهد:
بنیامین فرجی؛ از این ستاره غافل نشوید
آیا بنیامین فرجی فقط جرقه است که مثل دیگر استعدادهای رشته‌های مختلف ورزشی خیلی زود خاموش می‌شود؟ آیا تب تندی است که با یکی دو برد و موفقیت فروکش می کند؟ بیایید خوشبینانه به داستان موفقیت‌های او نگاه کنیم.
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،
آیا بنیامین فرجی فقط جرقه است که مثل دیگر استعدادهای رشته‌های مختلف ورزشی خیلی زود خاموش می‌شود؟ آیا تب تندی است که با یکی دو برد و موفقیت فروکش می کند؟ بیایید خوشبینانه به داستان موفقیت‌های او نگاه کنیم.
بیش از دو دهه قبل رشته تنیس روی میز در انحصار مجید و امیر احتشام‌زاده بود. بعد از آنکه آنها از دنیای حرفه‌ای کناره‌گیری کردند، نوبت به برادران عالمیان رسید. نوشاد و نیما عالمیان زیر نظر پدرشان اصول و فنون تنیس روی میز را فرا گرفتند و توانستند سال‌ها این رشته را به نام خود سند بزنند. خیلی‌ها بر این باور بودند که ماندگاری طولانی برادران عالمیان در این عرصه و رشته اجازه نمی‌دهد تا ستاره دیگری ظهور کند. اما واقعیت دنیای ورزش چیزی به غیر از این واقعیت بود.
در حالی که هنوز دو برادر راکت به دست در مسابقات بین‌المللی حاضر می‌شوند، سایه یک خطر را بالای سر خود می‌بینند. استعدادی که در نوجوانی توانسته از پس حریفان قدر و صاحب نام آسیای شرقی برآید و یک تنه جور شکست‌های تنیسورهای مدعی را بکشد. بنیامین فرجی در ۱۵ سالگی می تواند نفرات اول و دوم رنکینگ جهانی را شکست دهد. تیم ملی تنیس روی میز ایران دیروز در مرحله یک‌چهارم نهایی مسابقات قهرمانی آسیا، با شکست مقابل قدرت مطلق این رشته، چین، از صعود به مرحله نیمه‌نهایی و کسب مدال بازماند. نکته قابل توجه این دیدار، درخشش خیره‌کننده بنیامین فرجی بود. فرجی در یک بازی استثنایی و نزدیک، موفق شد با نتیجه ۳ بر ۲، لین شیدونگ، نفر دوم رنکینگ جهانی از چین، را شکست دهد و یک شگفتی بزرگ را به ثبت برساند.
خوشبختانه یا متاسفانه رشته های انفرادی در ورزش ایران، حاصل یک کار گروهی و حاصل خرد جمعی و استعدادیابی اصولی و با پشتوانه نیست. معمولا ورزشکارانی که در رشته‌های انفرادی فعالیت می‌کنند، نتیجه و ثمره حمایت‌های خانوادگی و استعداد فردی هستند. خیلی کم پیش می‌آید که در یک قالب سازماندهی شده و با شناسایی استعدادها از مسیر مدرسه یا آکادمی‌ها و پله‌پله بتوان جانشینی برای نسل‌های آینده پیدا کرد.
این روزها دنیای پینگ‌پنگ ایران متاثر از موفقیت‌های بنیامین فرجی است. نوجوانی که با استعداد خیره‌کننده و توانایی و مهارت کم‌نظیر خود، نشان می‌دهد که می‌تواند به زودی جانشین شایسته‌ای برای برادران عالمیان باشد که مدت‌هاست مشغول هستند و فعلا هم قصدی برای جدایی ندارند.
اما آیا فدراسیون تنیس روی میز، امکانات بیشتر و ابزارهای لازم برای رشد و پیشرفت فرجی را مهیا خواهد کرد؟ فدراسیون اگر می‌خواهد بنیامین را به صورت مستمر در سطح بالای میادین بین‌المللی ببینید و تنیس روی میز ایران را صاحب مدال کند، چاره‌ای جز سرمایه‌گذاری روی او ندارد. در غیر این صورت موفقیت‌های فرجی محدود به یکی دو صحنه برون‌مرزی شده و از بی‌توجهی فدراسیون، روند بی‌انگیزگی را در پیش می‌گیرد. ورزش کشور از این استعدادها کم نداشته و نخواهد داشت. اجازه ندهید که فرجی هم به جمع همان‌هایی بپیوندد که روزگاری درخشیدند، اما زود ستاره فروغشان خاموش شد. حیف از این استعدادها اگر مورد توجه قرار نگیرند.
آخرین اخبار ورزش را از طریق این لینک پیگیری کنید.
