تابلوهای نفیسی که زیر تشک زنی بازنشسته پیدا شد+عکس
سه نقاشی رنگ روغن که پیشتر ناشناخته بودند و به هنرمند پیشروی روسی ـ اوکراینی کازیمیر مالهویچ نسبت داده میشوند، اکنون در موزهای عمومی در بخارست به نمایش گذاشته شدهاند.

به گزارش گروه رسانهای شرق،
سه نقاشی رنگ روغن که پیشتر ناشناخته بودند و به هنرمند پیشروی روسی ـ اوکراینی کازیمیر مالهویچ نسبت داده میشوند، اکنون در موزهای عمومی در بخارست به نمایش گذاشته شدهاند.
اگر اصالت این سه نقاشی تأیید شود، ارزششان میتواند بیش از ۱۰۰ میلیون پوند باشد؛ اما یکی از برجستهترین پژوهشگران هنر میگوید روایت مربوط به منشأ این آثار «مسئلهدار» است.موزه برگزارکننده نمایشگاه نیز حاضر نیست بگوید این آثار واقعاً اصیل هستند یا نه.
مالویچ، متولد اوکراین، یکی از تأثیرگذارترین هنرمندان قرن بیستم به شمار میرود. در بازار هنر، آثار او بیش از هر هنرمند روس یا اوکراینی دیگری ارزش دارند. یکی از نقاشیهایش در سال ۲۰۱۸ با قیمت ۸۵ میلیون دلار (۶۳ میلیون پوند) رکورد فروش زد.
اما طبق گفته یانیو کوهن، تاجر اسرائیلی مقیم بخارست و مالک فعلی آثار، سه نقاشی ناشناخته مالهویچ در جریان یک اسبابکشی در سال ۲۰۲۳ زیر تشک خانه مادربزرگ همسرش، اوا لواندو (یک زن بازنشسته) پیدا شدند. او مدعی است که خانم لواندو این تابلوها را به او بخشیده است.
این آثار با عناوین ترکیب سوپرهماتیستی با مستطیل سبز و سیاه (۱۹۱۸)، ترکیب کوبوفوتوریستی (۱۹۱۲–۱۹۱۳) و ترکیب سوپرهماتیستی با مربع قرمز و مثلث سبز (۱۹۱۵–۱۹۱۶) نامگذاری شدهاند و تا پایان ماه اوت در موزه ملی هنر معاصر رومانی به نمایش در میآیند.
تردیدها و روایت استالینی
با این حال، جامعه هنری همچنان با دیده تردید به این آثار نگاه میکند. کنستانتین آکینشا، پژوهشگر اوکراینی-آمریکایی، به بیبیسی گفت که مدارک ارائهشده برای اثبات تاریخچه این نقاشیها و ارتباطشان با کارگاه مالهویچ «ناقص» است. او یادآور شد که این سه تابلو در دوران زندگی هنرمند نه مستند شدهاند، نه عکسشان موجود است و نه در نمایشگاهی دیده شدهاند.
بر اساس روایت کوهن، پدر اوا لواندو ـ حسابدار اهل اودسا در دوران شوروی ـ یکی از تابلوها را خریده و دو اثر دیگر را در ازای دستمزد دریافت کرده بود. به گفتهی کوهن نبود اسناد تاریخی برای اثبات این داستان، نتیجه سرکوب هنر مدرن در دوران استالین است.
لواندو در سال ۱۹۹۰ به اسرائیل مهاجرت کرد و تابلوها را با خود برد. اما آکینشا تأکید میکند: «هیچ مدرکی از گردش آثار مالهویچ در بازارهای هنری روسیه یا اوکراین در اواخر دهه ۱۹۲۰ و اوایل دهه ۱۹۳۰ وجود ندارد. خود مالهویچ هم پس از سال ۱۹۱۷ هیچ فروش خصوصی ثبت نکرده است.»
گواهیهای مشکوک
برای دفاع از اصالت آثار، کوهن به گواهیهای دمیترو هورباچوف، تاریخنگار هنر اهل کییف، استناد میکند که آنها را «نمونههای درجهیک» سبک مالهویچ دانسته است. او این نتیجه را از روی تحلیل سبک و تکنیک آثار گرفته است. اما هورباچوف پیشتر نیز آثاری مشکوک را تأیید کرده بود، از جمله تابلویی که بعداً به دلیل تردید درباره اصالتش از موزه آلبرتینا وین خارج شد.
هورباچوف مدعی است مشاور حراجیهای ساتبیز و کریستیز است، اما هر دو مؤسسه این ادعا را رد کردند. هورباچوف نیز به درخواست مصاحبه بیبیسی پاسخ نداد.
تحلیلهای فنی
تحلیل رنگدانهها و مواد نقاشی در آزمایشگاههای پاریس و آلمان نشان میدهد این آثار در زمان حیات مالهویچ ساخته شدهاند؛ اما گزارشها تأکید میکنند این به معنای آن نیست که خود مالهویچ نقاشیها را کشیده باشد.
این همان آزمایشگاههایی هستند که پیشتر دو نقاشی تقلبی را بررسی کرده بودند؛ آثاری که در مستند بیبیسی با عنوان «ماجرای زاکس: کالبدشکافی یک مجموعه جعلی/م افشا شد. کارشناسان اذعان کردند که آزمایشهای فنی به تنهایی نمیتوانند اصالت یک اثر هنری را ثابت کنند.
پول یا هنر؟
هورباچوف ارزش این آثار را ۱۶۰ تا ۱۹۰ میلیون دلار تخمین زده، اما کوهن میگوید قصد فروششان را ندارد. با این حال، ایمیلهایی که بیبیسی بررسی کرده نشان میدهد تابلوها بهعنوان وثیقه وام پیشنهاد شده بودند. کوهن این موضوع را انکار کرده و میگوید وضع مالیاش با سرمایهگذاریهای رمزارزی خوب است.
او که از پرسشهای بیبیسی عصبانی شده بود، حتی تهدید کرد خبرنگاران را «از روی زمین محو» خواهد کرد و مدعی شد میتواند ارتباطاتشان را هک کند.
واکنش موزه
پس از افزایش تردیدها، موزه ملی هنر معاصر رومانی فاصله خود را با آثار اعلام کرد و گفت: این نمایشگاه «یک آزمایش کیوریتوری» است و موزه «تخصصی برای تأیید اصالت این آثار» ندارد. موزه تأکید کرد گنجاندن این نقاشیها در نمایشگاه «به معنای تأیید نهادی اصالت یا مالکیت معنوی آنها نیست».
آکینشا هشدار داد که این ماجرا تنها «نوک کوه یخ» است و هزاران اثر مشکوک دیگر همچنان در بازار هنر دستبهدست میشوند. به گفته رتو بارمتلر، مشاور آثار روسی در ساتبیز: «آثار معتبر آوانگارد ناگهان از ناکجا پیدا نمیشوند؛ کیفیت آشکار، تاریخچه مستند و سابقه نمایشگاهی دارند.»
او در مورد سه اثر کوهن اظهارنظر نکرد.
آخرین اخبار فرهنگ و هنر را از طریق این لینک پیگیری کنید.