از رقص تاسیان تا رقص سووشون/ توقیف نماوا و سریال سووشون ادامه دارد

به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،

اگر همه چیز خوب پیش می‌رفت، امروز قرار بود قسمت دوم سریال سووشون ساخته نرگس‌ آبیار در پلتفرم نماوا پخش شود. اما هیچ چیز آن طور که پیش‌بینی می‌شد اتفاق نیفتاد و سریالی که هر قسمت آن حدود ۸ میلیارد تومان هزینه داشت اکنون در توقیف است. 

۶۲ ثانیه رقص 

به نظر می‌رسد  اختلاف ساترا با سریال سووشون به خاطر ۶۲ ثانیه است که بخشی از آن سکانسی از رقص زنان در عروسی با افسران انگلیسی بر می‌گردد. در سکانسی از سریال «سووشون» قرار دارد که افسران انگلیسی در یک مجلس عروسی، همسر حاکم شیراز و دیگر زنان را به رقص وادار می‌کنند. صحنه‌ای که از منظر روایی یکی از مهم‌ترین بخش‌های سریال است و بازنمایی‌ای نمادین از تحقیر ملی در عصر سلطه استعماری است. سکانسی که می‌تواند بازتاب نگاه ضد استعماری اثر باشد.

فیلمبرداری متفاوت 

آن طور که در بیانیه نماوا آمده است اختلاف سر ۶۲ ثانیه است. ساترا به پلتفرم نماوا هشدار داد که این ۶۲ ثانیه را حذف کند؛ اما پافشاری نماوا بر حفظ سکانس، موجب توقیف سریال شد. برخی معتقدند این صحنه می‌توانست با رعایت ملاحظات بصری (نمای دور به‌جای نمای نزدیک) همچنان در روایت باقی بماند، اما بی‌توجهی سازندگان به چنین نکته‌هایی، ابزار لازم را برای حذف کل قسمت اول سووشون و مسدود کردن نماوا  فراهم کرد.

رویکرد متفاوت ساترا درباره سریال سووشون

توقیف سریال «سووشون» در حالی رخ داده که پیش از آن سریال «تاسیان» نیز به دلیل نمایش سکانسی از رقص زنان، با موقعیت مشابهی مواجه شد. در آن سریال که سکانس رقص زنانش به‌سرعت در شبکه‌های اجتماعی دست‌به‌دست شد و به‌عنوان نمادی از «دوران سرخوشی پهلوی» مورد بازخوانی قرار گرفت. آن‌چه اما تفاوت را رقم زد، در نوع مواجهه ساترا با پلتفرم‌ها است. در آن موقع «فیلیمو» که میزبان «تاسیان» بود، به سراغ یوتیوب رفت و تا گرفتن مجوز و رفع توقیف تاسیان آن قسمتها را در آنجا منتشر کرد. 

اما حالا نما‌وا به کل مسدود است و به سراغ انتشار  قسمت اول یکی از  ریالیتی‌ شوهای خود در یوتیوب رفته است تا شاید ارتباط حداقلی خود را با  مخاطبان حفظ کند.  

سرنوشت پخش سریال سووشون چه می‌شود؟

سووشون سریالی پر حاشیه بود،  در زمان ساخت هزینه‌های بسیاری صرف آن شد، چند بار فعالان میراث فرهنگی  نسبت به آثار به جا مانده گروه فیلمبرداران این سریال اعتراض کردند، یکی از مدیران از هزینه‌های بالای ساخت این سریال انتقاد کرد.

اما حالا این سریال با همین هزینه‌های گزاف در زمینه وقت، انرژی و مادی ساخته شده است و انتطار است تا امکان پخش آن فراهم شود.  آنچه در مورد «سووشون» رخ داد، فراتر از یک سکانس و حتی فراتر از یک پلتفرم است؛ مسئله، چالشی عمیق‌تر در ساختار فرهنگی و رسانه‌ای کشور است. این رفتار به‌نوعی  با سرنوشت نظارت رسانه‌ای در فضای نمایش خانگی کشور گره خورده است و به عنوان نمادی از نحوه عملکرد و رویارویی با سریال‌های نمایش خانگی محسوب می‌شود.