«شرق» از تصمیم شورای عالی امنیت ملی برای تعلیق همکاری با آژانس و تاثیر آن بر سفر پزشکیان به نیویورک گزارش می دهد:
فشار غرب و تعلیق تهران؛ تلاقی فرصت و ریسک
تصمیم شورای عالی امنیت ملی ایران و تعلیق همکاری با آژانس، هم به عنوان یک ابزار فشار و هم به عنوان یک ریسک بالقوه در مسیر دیپلماسی عمل می‌کند. موفقیت این استراتژی، وابسته به مدیریت هوشمندانه در جریان مذاکرات، بهره‌گیری مناسب از فرصت‌های سفر پزشکیان و تعامل دقیق با طرف‌های اروپایی و آژانس است.
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،
در جلسه شنبه شب شورای عالی امنیت ملی به مسعود پزشکیان، تصمیم مهمی اتخاذ شد که با وجود ادامه همکاری‌های وزارت امور خارجه با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، مسیر این همکاری‌ها در پی اقدامات اخیر کشورهای اروپایی عملا به حالت تعلیق درخواهد آمد. این تصمیم در حالی گرفته شد که شورای امنیت سازمان ملل در جلسه روز جمعه به ریاست کره جنوبی نتوانست پیش‌نویس قطعنامه‌ای برای تداوم لغو تحریم‌ها علیه ایران را تصویب کند و بازگشت تحریم‌ها، به ویژه فعال شدن مجدد مکانیسم اسنپ‌بک، در آستانه تحقق قرار دارد. این وضعیت، اهمیت سفر مسعود پزشکیان رئیس‌جمهور به سازمان ملل و نقش هیات ایرانی در مذاکرات آتی را بیش از پیش آشکار می‌کند و معادلات دیپلماسی تهران را در شرایطی شکننده و حساس قرار داده است.
ابزار فشار یا خطر جدید؟
توقف موقت همکاری ایران با آژانس، از یک سو به عنوان یک ابزار فشار دیپلماتیک و سیگنال قاطع به طرف‌های اروپایی و آمریکا تلقی می‌شود. تهران با این اقدام تلاش دارد نشان دهد که ادامه بی‌توجهی اروپا به منافع ایران می‌تواند واکنش‌های عملی به همراه داشته باشد و شرایط را برای مذاکره مستقیم و جدی دشوارتر کند.
اما از سوی دیگر، این حرکت تبعات و ریسک‌های قابل توجهی به همراه دارد. تعلیق همکاری با آژانس می‌تواند اعتماد بین‌المللی نسبت به برنامه هسته‌ای ایران را کاهش دهد و زمینه افزایش تنش‌های سیاسی و اقتصادی را فراهم کند. علاوه بر این، هر گونه توقف در اجرای توافقات فنی و همکاری‌ها، ممکن است فرصت‌های موجود برای کاهش فشارهای تحریمی و دیپلماتیک را محدود کند و ایران را در موقعیتی آسیب‌پذیر قرار دهد.
تاثیر سفر پزشکیان و اهمیت زمان‌بندی
سفر رئیس‌جمهور پزشکیان به نیویورک، در این شرایط حساس، نقش تعیین‌کننده‌ای در جهت‌دهی به روند مذاکرات دارد. ایران قصد دارد در این سفر با همتایان اروپایی خود دیدار کند و ضمن تاکید بر منافع ملی، امکان تمدید حداقل شش‌ماهه مکانیسم اسنپ‌بک را فراهم کند.
ناظران معتقدند که این اقدام شورای عالی امنیت ملی، همزمان با سفر پزشکیان، می‌تواند توان چانه‌زنی تهران را در مذاکرات افزایش دهد، اما موفقیت آن مستلزم هماهنگی دقیق و مدیریت هوشمندانه دیپلماسی است. در کوتاه‌مدت، حتی ایجاد یک فضای مذاکره محدود می‌تواند به ایران امکان دهد تا با استفاده از کارت تعلیق همکاری با آژانس، موضع محکم‌تری در برابر فشارهای اروپا و آمریکا اتخاذ کند و زمینه‌ساز اقدامات بعدی در سطح رئیس‌جمهور و تیم دیپلماسی شود.
معادلات شکننده؛ فرصت‌ها و ریسک‌ها
در شرایط کنونی، ایران در مواجهه با مجموعه‌ای از چالش‌ها قرار دارد؛ بازگشت تحریم‌های شورای امنیت، تهدیدهای رژیم اسرائیل و افزایش تنش‌های منطقه‌ای، فشار مضاعفی بر تهران وارد می‌کند. تصمیم شورای عالی امنیت ملی برای تعلیق همکاری با آژانس، از یک سو به عنوان تاکتیک فشار دیده می‌شود و از سوی دیگر، می‌تواند معادلات بین‌المللی را شکننده‌تر کند.
تحلیلگران تاکید دارند که این اقدام، اگرچه توان چانه‌زنی ایران را در کوتاه‌مدت افزایش می‌دهد، بدون برنامه دقیق و هماهنگی با مذاکرات در سطح بین‌المللی، می‌تواند ریسک‌های اقتصادی و سیاسی قابل توجهی ایجاد کند. به ویژه آنکه اعتماد طرف‌های بین‌المللی نسبت به ایران و قابلیت پیشبرد مذاکرات کاهش یابد و فرصت‌های موجود برای تعامل و کاهش فشارها محدود شود.
در مجموع، تصمیم شورای عالی امنیت ملی ایران و تعلیق همکاری با آژانس، هم به عنوان یک ابزار فشار و هم به عنوان یک ریسک بالقوه در مسیر دیپلماسی عمل می‌کند. موفقیت این استراتژی، وابسته به مدیریت هوشمندانه در جریان مذاکرات، بهره‌گیری مناسب از فرصت‌های سفر پزشکیان و تعامل دقیق با طرف‌های اروپایی و آژانس است.
این اقدام، اگر به درستی برنامه‌ریزی شود، می‌تواند توان چانه‌زنی ایران را افزایش دهد، زمینه تمدید مکانیسم اسنپ‌بک را فراهم کند و مسیر مذاکرات آتی را با دست برتر دیپلماتیک تهران همراه سازد، اما هر گونه غفلت یا سوءمدیریت می‌تواند پیامدهای سیاسی و اقتصادی جدی برای کشور به دنبال داشته باشد.
آخرین اخبار دیپلماسی را از طریق این لینک پیگیری کنید.
