«افزایش سن بازنشستگی» چراغ امید کارگران را کم‌سو کرد
پرویز زعیمی گفت: امنیت شغلی و تامین معیشت، دو دغدغه‌ی مهم کارگران است؛ امروز کارگران امید به آینده ندارند چرا که شغل‌شان پایدار نیست، چون بدون عذر موجه اخراج می‌شوند.
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق ؛ «پرویز زعیمی» نماینده کارگران شرکت ایران پوپلین رشت و دبیر جامعه مطالبه‌گر کارگری استان گیلان به مناسبت روز جهانی کارگر گفت: امنیت شغلی و تامین معیشت، دو دغدغه‌ی مهم کارگران است؛ امروز کارگران امید به آینده ندارند چراکه شغل‌شان پایدار نیست، چون بدون عذر موجه اخراج می‌شوند؛ بسیاری از کارگران قراردادهای موقت و کوتاه مدت و حتی سفید امضا دارند یعنی عملاً کارفرما می‌تواند در هر زمان که اراده نماید قرارداد کار را تمدید یا لغو کند و مثل آب خوردن کارگری را اخراج کند.
او افزود: از طرفی فقدان حمایت قانونی و فرایند سخت رسیدگی به مطالبات معوق کارگران، آنان را بی‌انگیزه نموده و اخیراً هم افزایش سن بازنشستگی چراغ امیدشان را کم‌سو و بعضاً خاموش کرده است.
زعیمی با بیان اینکه «همچنین خصوصی سازی بدون نظارت دراین سالها باعث شده که برخی صنایع اخراج نیرو یا تعدیل گسترده داشته باشند» ادامه داد: وضعیت بد معیشتی کارگران موجب شده که آنان نتوانند از پسِ تامین نیازهای اولیه خود مثل مسکن، غذا، پوشاک و مهم‌تر از همه آموزش و درمان برآیند. هنوز طی این سالها حقوق کارگران در کشور ما به ۲۰ میلیون تومان نرسیده و متاسفانه کشورهای همسایه ما دراین موضوع از ما سبقت گرفتند درحالیکه منابع خدادادی و استراتژیک‌شان از ایران ما کم‌تر است!
فعال صنفی کارگران ایران پوپلین رشت تصریح کرد: امروز افزایش لحظه‌ای تورم، هزینه‌های درمانی بالا و مسکن گران، از چالش‌های مهم و اساسی و البته لاینحل جامعه کارگری ایران است. متاسفانه دستمزد کارگران با تورم همخوانی ندارد؛ نبود بیمه‌های پایه خوب و بیمه تکمیلی با پشتیبان قوی و خدمات رفاهی مناسب، مشکل دیگر جامعه کارگری است که بسیاری از کارفرمایان با رفاقت و دور زدن قانون تامین اجتماعی، کارگران را بیمه نمی‌کنند و اگر هم بیمه پایه انجام پذیرد، کارایی چنانی ندارد.
زعیمی با تاکید بر اینکه «متاسفانه تشکل‌های صنفی کارگری قوی و مستقل وجود ندارد و بسیاری از اعتراضات صنفی کارگران توسط کارفرمایان سرکوب می‌شود» گفت: در واقع، بسیاری از کارفرمایان قوانین کار را رعایت نمی‌کنند و عملاً قانون کار سلیقه‌ای اجرا می‌شود؛ در نهایت، عدم بازرسی کار به موقع و عدم رعایت قانون ایمنی و بهداشت کار، موجب شده که دراین سالها شاهد حوادث تلخ کارگاهی برای کارگران باشیم و آمار مرگ و میر در اثر حوادث کار افزایش یابد.
