|

پخش فیلم «چگونه پیشبند سوزن‌دوزی ...» در موزه سینما

آربی آوانسیان: سینما زمان حال را می‌کُشد

آربی آوانسیان: سینما زمان حال را می‌کُشد

شرق : بعد از سال‌ها دوری از سینما و تئاتر ایران «آربی آوانسیان» فیلم‌ساز و کارگردان تئاتر موج نو سینما با فیلم «چگونه پیشبند سوزن‌دوزی‌ شده مادرم در زندگیم گسترده می‌شود» به موزه سینمایی آمد که یکی از لوکیشن‌های فیلم «چشمه» او بود. «آوانسیان» که سال‌هاست در فرانسه زندگی می‌کند، از حضور در «موزه سینما» احساس خرسندی کرد و به خاطره‌هایی که در این بنا داشت اشاره کرد و گفت: «خاطرات بسیار زیادی از این بنا دارم چون فیلم من «چشمه» اولین فیلمی بود که در اینجا ساخته شد و پس از آن هم تمرین نمایش «باغ آلبالو» در اینجا انجام شد. همچنان که پس از آن نمایش «کالیگولا» را هم در همین فضا اجرا کردیم. بنابراین با این ساختمان رابطه‌ا‌ی معنادار دارم.»

او که سال‌ها پیش قرار بود فیلم «شوهر آهوخانم» را براساس رمان «علی‌محمد افغانی» بسازد، یادآور شد: «سال 45 آقای «ملاپور» از طرف موسسه «کیهان» در لندن پیشنهاد کردند تا تهیه‌کننده این فیلم شوند، البته آنها کتاب را نخوانده بودند. در آن دوره، هرگز اسم من روی سناریو نوشته نشد و من آن زمان اهمیت این موضوع را نمی‌دانستم، اما مدتی بعد میان من و تهیه‌کننده فیلم اختلاف نظری پیش آمد.» اما آوانسیان فقط 10 دقیقه از این فیلم را ساخت و فیلم توسط کارگردان دیگری به پایان رسید.

البته این 10 دقیقه در این جلسه به نمایش در آمد و سپس آوانسیان درباره فیلم « چگونه پیشبند سوزن‌دوزی‌ شده مادرم در زندگیم گسترده می‌شود» صحبت کرد. این فیلم 110 دقیقه‌ای به زبان ارمنی ساخته شده و با زیرنویس انگلیسی پخش شد. «سوزن دوزی مادرم...» مانند چشمه فیلمی مفهومی بدون روایت خطی بود و داستان نداشت. به گفته سازنده آن: «حرکتی را دنبال می‌کند که از یکی از تابلوهای «گورکی» الهام گرفته شده و حتی نام آن براساس نام یکی از تابلوهای اوست.»

او که برای ساخت این فیلم به آوازهای ارمنی و ادبیات این حوزه توجه داشته گفت: «این فیلم با کمک دوستان ساخته شد. ما حتی یک فرانک هم در اختیار نداشتیم. تهیه‌کننده ما تهیه‌کننده آثار «برسون» بود اما زمان ساخت فیلم ما ورشکست شد و نتوانست از ما حمایت کند. حتی دکور فیلم را بازیگران ساختند.»

آوانسیان در بخش پرسش و پاسخ فیلم با بیان این كه دایم از جوان‌ترها می‌پرسم چرا به متون قدیمی‌تر ایرانی برنمی‌گردند تا دوباره حرکت درونی آنها را کشف کنند، گفت: «این موضوعی بود که در تئاتر توجه مرا جلب می‌کرد. مثلا عده‌ای نمایشنامه پژوهشی «ژرف و سترگ...» نوشته «عباس نعلبندیان» را نمایشنامه‌ای غیرقابل اجرا می‌دانستند چون در هیچ قالبی اجرا نمی‌شد اما من آن را به صحنه آوردم.»

آوانسیان با اشاره به تفاوت دیگر تئاتر و سینما گفت: «در تئاتر همیشه در زمان حال هستیم همه چیز در حال زندگی می‌کند و می‌ماند اما سینما زمان حال را می‌کشد زیرا آن را ضبط می‌کند و در این مدیوم زمان حال مانند کنسرو است و از یک نگاه دیگر مانند رستاخیز است. بنابراین تفاوت سینما و تئاتر در زمان حال آنهاست. شاید به همین علت است که این فیلم‌ها که من ساخته‌ام کهنه نمی‌شود چون دنبال یک سبک یا شیوه‌ بیانی مشخص نیستند، بلکه به دنبال خودشان هستند.»

در این مراسم هنرمندانی چون عزت‌الله انتظامی، بهمن فرمان‌آرا، پوران درخشنده، محمدرضا اصلانی، مهتاج نجومی، امیرشهاب رضویان و... حضور داشتند.

 

اخبار مرتبط سایر رسانه ها