رفته بودم بمیرم

من در دوره طلایی طالبان به افغانستان سفر کردم. همان روزهایی که سعی می‌کردند به دنیا لبخند بزنند و خود را خوب نشان دهند. همان روزهایی که رو به دوربین خبرنگاران می‌نشستند و از تغییر خود خبر می‌دادند؛ آنها درست همان وقت داشتند سر همه ما کلاه می‌گذاشتند. بدون جنگ و خونریزی یک کشور را فتح کرده بودند و با سینه ستبر از امنیت می‌گفتند. امنیتی که خود مخل و تباه‌کننده آن بودند، حالا به‌عنوان دستاورد خویش معرفی می‌کردند و چه دروغ‌هایی! باید مدتی می‌گذشت تا خط و نشان‌های آنها برای ملتی که گویا نافش را با رنج بریده بودند، برملا می‌شد.