فرهادی‌زاد، نایب‌رئیس کمیته ملی المپیک، در گفت‌وگو با «شرق»:
برای حضور زنان در میادین بین‌المللی سختی بسیاری کشیدیم
با اینکه رفع نابرابری میان ورزش زنان و مردان در ایران جزء مواردی است که سال‌هاست مطرح می‌شود و مطالبه ورزشکاران زن است، مهین فرهادی‌زاد، نایب‌رئیس کمیته ملی المپیک و رئیس کمیسیون ورزش و زنان این کمیته، معتقد است نابرابری وجود ندارد و فدراسیون‌های ورزشی ترجیح می‌دهند زنان موفقیت‌های بیشتری داشته باشند تا کارنامه خود را موجه‌تر کنند.
به گزارش گروه رسانه‌ای شرق،
افسون حضرتی: با اینکه رفع نابرابری میان ورزش زنان و مردان در ایران جزء مواردی است که سال‌هاست مطرح می‌شود و مطالبه ورزشکاران زن است، مهین فرهادی‌زاد، نایب‌رئیس کمیته ملی المپیک و رئیس کمیسیون ورزش و زنان این کمیته، معتقد است نابرابری وجود ندارد و فدراسیون‌های ورزشی ترجیح می‌دهند زنان موفقیت‌های بیشتری داشته باشند تا کارنامه خود را موجه‌تر کنند. البته این موضوع قابل بحث و ارزیابی است و از آن جمله می‌توان به تعداد زنان در عرصه مدیریتی ورزش و ریاست فدراسیون‌ها، توجه داشت. یکی از مهم‌ترین رویدادهای ورزشی ایران در سال ۱۴۰۴، بازی‌های کشورهای اسلامی است. این دوره از بازی‌ها آبان‌ماه در ریاض عربستان و در ۱۹ رشته برگزار می‌شود. در این شرایط، خبرنگار «شرق» گفت‌وگویی با مهین فرهادی‌زاد داشته که ماحصل آن در ادامه می‌آید.
حدود 100 روز دیگر مسابقات کشورهای اسلامی برگزار می‌شود. وضعیت زنان ورزشکاری که به این رقابت‌ها اعزام می‌شوند چگونه است؟
خوشبختانه هم کمیته ملی المپیک و هم وزارت ورزش، برای حضور ورزشکاران زن یک استقبال مناسب دارند، ولی قوانین و مقررات هم که برای برگزاری کشورهای اسلامی به کشورها ابلاغ می‌شود، باید رعایت شود؛ چه برای زنان چه برای مردان. برای حضور ورزشکاران در رشته‌هایی که در بازی‌های کشورهای اسلامی برگزار می‌شود، ورزشکاران باید برای رشته‌های این دوره «کوالیفاید» شده باشند. شرایط حضور در بازی‌های کشورهای اسلامی امسال نسبت به دوره‌های قبل یک‌سری تغییرات خاص داشته. در دوره گذشته ورزشکاران منتخب فدراسیون‌های ورزشی و منتخب کشورها می‌توانستند در رشته‌هایی که برگزار می‌شود حضور داشته باشند، ولی الان نه‌تنها انتخاب خود کشورها مهم است، بلکه قوانین بازی‌ها یعنی «کوالیفاید»شدن و رتبه رشته را آوردن اهمیت دارد تا بتوانند در بازی‌ها حضور پیدا کنند. بنابراین نه‌تنها برای بخش زنان، بلکه برای مردان هم محدودیت‌هایی گذاشته شده است.
در یک‌سری از رشته‌ها ما نمی‌توانیم شرکت کنیم، اما برخی کشورهای اسلامی که حجاب اختیاری دارند شرکت می‌کنند. تا این لحظه برای رشته‌هایی مانند شنا که همچنان پشت خط مانده‌اند، مسئولان ورزش چه تدابیری در نظر گرفته‌اند؟ مثلا در ژیمناستیک ماده ترامپولین این اتفاق افتاد و موانع برطرف شد.
بعد از پیروزی انقلاب، ورزش زنان برنامه‌ای برای طراحی لباس‌های مناسب با پوشش اسلامی ورزشکار در میادین بین‌المللی داشت. اولین حضور زنان که با پوشش اسلامی در رقابت‌ها شرکت کردند، 1990 در بازی‌های آسیایی پکن بود. به تدریج بعد از آن مسابقات، رشته‌های دیگر هم مجوزهای لازم را گرفتند. الان حدود 160 رشته ورزشی که به مسابقات بین‌المللی اعزام می‌شوند، هیچ‌کدام‌شان بدون مجوزهای فدراسیون‌های آسیایی و جهانی اجازه حضور نداشتند. در جلسات مربوط به ارائه پوشش، در فدراسیون‌های آسیایی و جهانی حضور داشتیم، مسئولان این نهادها را توجیه می‌کردیم و گاهی این جلسات به قدری سخت می‌شد که مثل بسکتبال حدود 40 سال طول کشید. هر‌کدام از این رشته‌ها باید مجوز می‌گرفتند تا می‌توانستند در مسابقات شرکت کنند و تمامی فدراسیون‌های ما از بخش ورزش زنان حمایت می‌کنند، در جلسات شرکت می‌کردند تا این اتفاق مصوب شد. فکر نکنید کار آسانی است که لباس بسکتبال و والیبال ما مجوز بگیرد. در داخل هم وزارت ورزش و بخش‌های مختلف کار می‌کردند تا لباس مناسب طراحی شود. لباس که مجوز داخلی می‌گرفت بعد برای فدراسیون‌های جهانی یا آسیایی ارسال می‌شد. من دقیقا در جریان لباس وزنه‌برداران بودم که چقدر کار شد.
ما خودمان می‌توانیم برای بعضی از رشته‌ها که هنوز نتوانسته‌اند مجوز بگیرند یا طراحی لباس در برنامه کاری‌شان است ولی زمان می‌برد، تورنمنت‌هایی برگزار کنیم؟
مگر نبود؟ ما فدراسیون ورزشی اسلامی زنان را داشتیم. این فدراسیون را ایران طراحی کرد و این فدراسیون مورد تأیید کمیته بین‌المللی المپیک هم بود و چهار دوره بازی‌های اسلامی زنان برای رشته‌های ورزشی به‌ویژه رشته‌هایی که در مسابقات بین‌المللی حضور نداشتند برگزار شد ولی به دلایلی که اطلاع دارید، این فدراسیون منحل شد.
آن مقطع زمانی و نوآوری فدراسیون ورزشی اسلامی زنان در برگزاری مسابقات مختص زنان، نقطه عطفی در تاریخ ورزش زنان بود، چرا‌که کمک کرد نگاه‌ها به این سمت جلب شود.
دقیقا. وقتی در سال 1990 زنان ما با پوشش اسلامی در میدان تیراندازی حضور پیدا کردند، بعد از 15 سال دوباره زنان به بازی‌های آسیایی راه یافته بودند. مربیان کشورهای اسلامی بعد رژه زنان، از ما تشکر می‌کردند و می‌گفتند شما باعث شدید ورزشکارانِ معتقد ما هم در دوره‌های بعد با پوشش اسلامی حضور پیدا کنند. سه دوره بعد در بازی‌های آسیایی شاهد بودیم که هشت کشور مسلمان ورزشکارانشان با حجاب حضور داشتند. الان در المپیک هم هر ورزشکاری که سهمیه بگیرد با پوشش اسلامی حضور پیدا می‌کند.
همان مسابقاتی که در ایران برگزار شد بعد از بازی‌های آسیایی پکن بود و خیلی کمک کرد زنان به ورزش‌کردن تشویق شوند و درهای ورزش قهرمانی به تدریج برای زنان ورزشکار باز شد.
دقیقا همین‌طور است که شما می‌گویید. آن مسابقات می‌توانست در ترویج ورزش زنان کشورهای اسلامی و رشد و توسعه ورزش زنان مؤثر باشد.
اگر تداوم داشت شاید می‌توانست به ورزش همگانی هم کمک کند که امروز با یک جامعه پیر از لحاظ فیزیولوژیک مواجه نباشیم.
کسانی که در ورزش قهرمانی هستند الگویی می‌شوند برای کسانی که هنوز جذب ورزش نشده‌اند. چه زن و چه مرد. خیلی‌ها در دامنه ورزش همگانی حضور پیدا می‌کنند و بعضی‌ها که ممکن است تعدادشان هم زیاد باشد به سمت ورزش قهرمانی بروند که الگوی افراد دیگر می‌شوند.
تیم فوتبال زنان عراق برای برگزاری دو بازی دوستانه به ایران آمد، اما اجازه ندادند که رسانه‌ها از نزدیک شاهد این مسابقات باشند.
من در جریان کار فوتبال نیستم. این مسئله را باید از خانم شجاعی و آقای تاج بپرسید. اما شاید در تفاهمی که داشتند درباره برگزاری این مسابقه شرایط پوشش قید شده باشد. شاید به آنها گفته شده که با لباس خودتان و در فضای بسته بازی انجام شود.
به نظر شما زنان ورزشکار در مسابقات کشورهای اسلامی تا چه اندازه می‌توانند در حد خودشان رشد و پیشرفت‌شان را نشان دهند؟
زنان ورزشکار ما با شرایط و امکانات کم و انگیزه‌های بسیار بالاتر با فرصت‌های محدودتر، نه محدود، تمام تلاش خودشان را خواهند کرد. البته این را بگویم که فدراسیون‌های ورزشی از موفقیت‌های ورزشی زنان در کارنامه ورزشی خود استقبال کرده و سعی می‌کنند همه امکانات و شرایط را برای آنها مهیا شود.
در واقع برخی مدیران با استفاده از ورزش زنان برای خودشان رزومه‌سازی می‌کنند.
گاهی اوقات به دلایلی ممکن است که امکانات دختران ما کمتر باشد، اما نشان داده شده که دختران ما با امکاناتی که برایشان فراهم می‌شود با انگیزه خیلی بالاتری در مقایسه با مردان در میادین حضور پیدا کرده و نتایج خوبی کسب می‌کنند. پیش‌بینی من این است که زنان ورزشکار ما در مسابقات کشورهای اسلامی با تمام توان و انگیزه حاضر می‌شوند و امیدوارم تدارکات لازم را برای بچه‌ها در تمام بخش‌ها ببینیم که حتما هم این تدارکات انجام می‌شود.
در واقع شما معتقدید تفاوتی بین ورزش زنان و مردان وجود ندارد؟
نه، برای اینکه فدراسیون‌ها به دنبال این هستند که ورزشکارانشان خوش بدرخشند تا کارنامه موفقی داشته باشند. امروز زنان و دختران، مردان و پسران ما در دستیابی به کرسی‌ها و مدال‌های رنگارنگ دقیقا کار یکسانی را انجام می‌دهند.
آخرین اخبار روزنامه را از طریق این لینک پیگیری کنید.
