آینه
آرمان
جنگ به زيان ترامپ است
علي بيگدلي: آمريکاييها تجربه تلخي از تهاجم به کشورهاي منطقه داشتهاند. حمله آنها به افغانستان، عراق و بعدها سوريه ناموفق بوده است. اکنون که ترامپ در آستانه انتخابات 2020 است، قاعدتا نبايد دست به يک قمار خطرناک بزند که روي آينده رياستجمهوري او تأثير منفي خواهد داشت. با توجه به مجموعه نشانههايي که به وجود آمده، احتمال جنگ در شرايط فعلي خيلي کم است؛ مگر اينکه حادثه پيشبينينشده و مؤثري اتفاق بيفتد. از طرفي جمهوري اسلامي هم در فعاليتها و حضور در منطقه و خليج فارس دقيقتر شده و هم سياست شکيبايي هوشمندانه را در پيش گرفته که اقدامي مقبول در شرايط فعلي است. اگر آمريکاييها دنبال بهانهاي براي حمله به ايران بودند، اين بهانهها تا حدودي به وجود آمد؛ اما پيداست که آمريکا نميخواهد دست به چنين اقدامي بزند. از طرفي آنچه ترامپ را بيشتر براي حمله به ايران تحت فشار قرار ميدهد، همکاران تندرو و افراطياش در کاخ سفيد هستند. همچنين عربستان سعودي و اسرائيل که براي رويارويي خيالپردازيها کردهاند، توانايي حمله به ايران را به طور مستقل ندارند. درحقيقت مسئله ايران و آمريکا پيچيدهتر شده و همين پيچيدگي است که ميتواند موجب
نگراني شود. بايد تلاش ما در اين مسير باشد که هر لحظه شرايط را کنترل کرده و مهار اتفاقات را در دست داشته باشيم و با کنترل شرايط است که ميتوانيم امنيت اقتصادي و اجتماعيمان را حفظ و تقويت کنيم.
همشهری
ايران تن به اصلاح برجام نخواهد داد
محمد صدر، عضو مجمع تشخيص مصلحت نظام: در راستاي کاهش فشارهاي آمريکا، ايران هماکنون در حال انجام برخي اقدامات است؛ سفرهاي اخير آقاي ظريف به روسيه، چين، هند و ژاپن در همين زمينه قابل ارزيابي است. تلاش براي تقويت روابط با اروپاييها و کشورهاي همسايه همينطور است. بسياري از کشورهاي جهان مواضع ايران را پذيرفتهاند و تأييد ميکنند که ايران به تعهدات برجامي خود عمل کرده است و اين آمريکا بوده است که از تعهدات خود خارج شده است؛ بنابراين تا زماني که ترامپ ثابت نکند که طرف قابل اطميناني براي مذاکره است، مذاکره با آمريکا کار صحيحي نخواهد بود... . تصميمات آينده ايران به عملکرد کشورهاي باقيمانده در برجام بستگي دارد؛ همه اين کشورها در مباحثات و بيانيههاي خود پايبندي ايران به تعهداتش را تأييد ميکنند؛ بنابراين ايران منتظر است که طرفهاي ديگر برجام به تعهدات خود عمل کنند و خسارتهاي ناشي از خروج آمريکا از برجام را جبران کنند. اگر اين کشورها بتوانند روابط تجاري و بانکي خود با ايران را برقرار کنند، طبيعي است که ايران به تعهدات برجامي خود پايبند خواهد ماند.
ایران
اختيارات رياستجمهوري کافي نيست
ابراهيم اميني، حقوقدان: نظام کنوني ما يک نظام نيمهرياستي و نيمهپارلماني است. اگر بخواهيم نظاممان را پارلماني کنيم، از مردمسالاري فاصله ميگيريم. دليلش اين است که ميتوان انتخابات مجلس را با ابزارهايي مانند نظارت استصوابي موجود تا حدودي مهندسي کرد. ممکن است افرادي در فهرست کانديداهاي حوزههاي انتخابيه معرفي شوند که هيچکدام قائل به مردمسالاري نباشند. تصور کنيد که همين افراد بخواهند رئيس دولت را انتخاب کنند. واضح است در دنيا اگر در جاهايي به اين شيوه مملکتشان را اداره ميکردند، از شيوه پارلماني گرايش پيدا کردند به شيوه رياستي يا شيوه نيمهرياستي - نيمهپارلماني که رئيسجمهوري با آراي مستقيم مردم انتخاب ميشود. مثلا سيستم انتخاباتي ترکيه تا چند دوره پيش پارلماني بود؛ اما دو دوره است که قانون را تغيير دادهاند و رئيسجمهوري با رأي مستقيم مردم انتخاب ميشود؛ بنابراين تبديلشدن به نظام پارلماني در جامعه ما نوعي عقبگرد تلقي ميشود.
آرمان
جنگ به زيان ترامپ است
علي بيگدلي: آمريکاييها تجربه تلخي از تهاجم به کشورهاي منطقه داشتهاند. حمله آنها به افغانستان، عراق و بعدها سوريه ناموفق بوده است. اکنون که ترامپ در آستانه انتخابات 2020 است، قاعدتا نبايد دست به يک قمار خطرناک بزند که روي آينده رياستجمهوري او تأثير منفي خواهد داشت. با توجه به مجموعه نشانههايي که به وجود آمده، احتمال جنگ در شرايط فعلي خيلي کم است؛ مگر اينکه حادثه پيشبينينشده و مؤثري اتفاق بيفتد. از طرفي جمهوري اسلامي هم در فعاليتها و حضور در منطقه و خليج فارس دقيقتر شده و هم سياست شکيبايي هوشمندانه را در پيش گرفته که اقدامي مقبول در شرايط فعلي است. اگر آمريکاييها دنبال بهانهاي براي حمله به ايران بودند، اين بهانهها تا حدودي به وجود آمد؛ اما پيداست که آمريکا نميخواهد دست به چنين اقدامي بزند. از طرفي آنچه ترامپ را بيشتر براي حمله به ايران تحت فشار قرار ميدهد، همکاران تندرو و افراطياش در کاخ سفيد هستند. همچنين عربستان سعودي و اسرائيل که براي رويارويي خيالپردازيها کردهاند، توانايي حمله به ايران را به طور مستقل ندارند. درحقيقت مسئله ايران و آمريکا پيچيدهتر شده و همين پيچيدگي است که ميتواند موجب
نگراني شود. بايد تلاش ما در اين مسير باشد که هر لحظه شرايط را کنترل کرده و مهار اتفاقات را در دست داشته باشيم و با کنترل شرايط است که ميتوانيم امنيت اقتصادي و اجتماعيمان را حفظ و تقويت کنيم.
همشهری
ايران تن به اصلاح برجام نخواهد داد
محمد صدر، عضو مجمع تشخيص مصلحت نظام: در راستاي کاهش فشارهاي آمريکا، ايران هماکنون در حال انجام برخي اقدامات است؛ سفرهاي اخير آقاي ظريف به روسيه، چين، هند و ژاپن در همين زمينه قابل ارزيابي است. تلاش براي تقويت روابط با اروپاييها و کشورهاي همسايه همينطور است. بسياري از کشورهاي جهان مواضع ايران را پذيرفتهاند و تأييد ميکنند که ايران به تعهدات برجامي خود عمل کرده است و اين آمريکا بوده است که از تعهدات خود خارج شده است؛ بنابراين تا زماني که ترامپ ثابت نکند که طرف قابل اطميناني براي مذاکره است، مذاکره با آمريکا کار صحيحي نخواهد بود... . تصميمات آينده ايران به عملکرد کشورهاي باقيمانده در برجام بستگي دارد؛ همه اين کشورها در مباحثات و بيانيههاي خود پايبندي ايران به تعهداتش را تأييد ميکنند؛ بنابراين ايران منتظر است که طرفهاي ديگر برجام به تعهدات خود عمل کنند و خسارتهاي ناشي از خروج آمريکا از برجام را جبران کنند. اگر اين کشورها بتوانند روابط تجاري و بانکي خود با ايران را برقرار کنند، طبيعي است که ايران به تعهدات برجامي خود پايبند خواهد ماند.
ایران
اختيارات رياستجمهوري کافي نيست
ابراهيم اميني، حقوقدان: نظام کنوني ما يک نظام نيمهرياستي و نيمهپارلماني است. اگر بخواهيم نظاممان را پارلماني کنيم، از مردمسالاري فاصله ميگيريم. دليلش اين است که ميتوان انتخابات مجلس را با ابزارهايي مانند نظارت استصوابي موجود تا حدودي مهندسي کرد. ممکن است افرادي در فهرست کانديداهاي حوزههاي انتخابيه معرفي شوند که هيچکدام قائل به مردمسالاري نباشند. تصور کنيد که همين افراد بخواهند رئيس دولت را انتخاب کنند. واضح است در دنيا اگر در جاهايي به اين شيوه مملکتشان را اداره ميکردند، از شيوه پارلماني گرايش پيدا کردند به شيوه رياستي يا شيوه نيمهرياستي - نيمهپارلماني که رئيسجمهوري با آراي مستقيم مردم انتخاب ميشود. مثلا سيستم انتخاباتي ترکيه تا چند دوره پيش پارلماني بود؛ اما دو دوره است که قانون را تغيير دادهاند و رئيسجمهوري با رأي مستقيم مردم انتخاب ميشود؛ بنابراين تبديلشدن به نظام پارلماني در جامعه ما نوعي عقبگرد تلقي ميشود.