برجام سیل‌زده
حسن هادی-کارشناس روابط بین‌الملل
ظاهرا عده‌ای بدشان نمی‌آمد تا سیلی بیاید و از آن چماقی بزرگ بسازند برای تخطئه دولت. دامن‌زدن به شایعات و همراهی صداوسیما در کم‌رنگ جلوه‌دادن تلاش‌های دولت و سازماندهی مخالفان دولت روحانی و کلیشه‌سازی‌های پی‌درپی، تصویر ناخوشایندی از موج‌سواری برجام‌ستیزان در سیلاب‌های اخیر را به نمایش گذاشت. آخرین نمونه این قضاوت یک‌سویه صحبت‌های آقای فریدون حسنوند، رئیس کمیسیون انرژی مجلس، بود که اخیرا ابراز شد. راستش بهترین زمان برای خلع‌سلاح دولت‌ها درست در همین بزنگاه‌های سخت و اوج مشکلات و درگیری آنها در زمان وقوع بلایای طبیعی است. بزرگ جلوه‌دادن خدمات نهادهای دیگر و کوچک‌شمردن تلاش‌های مسئولان دولتی خیلی خوب و هماهنگ از کار درآمد و انصافا خوب هم جواب داد. این‌بار ماهیگیران حرفه‌ای که عادت دارند همیشه از آب گل‌آلود ماهی بگیرند، با یک قلاب چند ماهی گرفتند و قلاب اصلی خود را به سمت برجام پرتاب کردند؛ برجام نیمه‌جانی که با اکسیژن روحانی و ظریف با مشقت نفس می‌کشد و معلوم نیست در این سیلابی که به راه افتاده چه زمانی از پای دربیاید. چاشنی این ضربه، تأخیر اروپایی‌ها در عملیاتی‌کردن اینستکس بود که گزک را به دست دلواپسان داد و ظریف را هم وادار به موضع‌گیری کرد. حال باید ببینیم چه بر سر برجام خواهند آورد. ظاهرا خبری از استعفای ترامپ نیست و این سیاست‌مدار مجنون تا انتخابات بعدی بیخ ریش دنیا بسته است، ولی این احتمال قوی وجود دارد که در دور بعدی دموکرات‌ها کرسی ریاست‌جمهوری را به دست بگیرند. تا آن زمان برجام باید پابرجا بماند. حتی جنازه برجام هم برای ایران اگر هیچ ثمری نداشته باشد، یک حداقل امنیتی را به دنبال خود دارد. برجام سوپاپ اطمینانی است برای امنیت و صلح بین‌المللی که کشور ما نیز متأثر از این امنیت، اجازه پیدا کرده تا مواضع صلح‌آمیز خود را به نمایش گذاشته و حقانیت خود را به اثبات برساند. ضامن این امنیت، همگامی و همراهی کشورهای اروپایی، قدرت‌های بزرگ آسیایی و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در تأیید صلح‌آمیزبودن فعالیت‌های هسته‌ای ایران است. حال برجام خوب نیست، ولی با همین حال بد، چتری از حمایت‌های جهانی را بر سر کشور ما گسترده است. قیل‌وقال آمریکا و اسرائیل و عربستان در منطقه مجال را برای موج‌سواری دشمنان هر روز بیشتر مهیا می‌کند. دیگر زمانی برای وصله‌پینه‌کردن گسستگی‌های بی‌پایه‌واساس قدیمی و نخ‌نماشده باقی نیست. آنها را باید یکجا دور انداخت. شکی نیست که منافع برخی با احیای برجام و پیوستن به کنوانسیون FATF و CFT در مدت کوتاهی به خطر خواهد افتاد، ولی باکی نیست، زیرا به همان سرعت این ثروت عظیم به دست صاحبان اصلی آنها؛ یعنی مردم خواهد رسید. دلواپسان و عاشقان تحریم و باندبازان و اختلاس‌گران، شک نداشته باشند چه برجام در سیل ویرانگر آنان غرق شود یا بماند و از ایران کشوری سازگار با قواعد بین‌الملل و شکوهمند بسازد، کارشان در این کشور تمام شده است. تاریخ‌مصرفشان تمام شده است. زمان دزدی‌هایشان به پایان رسیده است. مردم بیدار شده‌اند. برجام یک شروع برای ورود ایران به جهانی عاری از خشونت، فساد و پسرفت است. پذیرش برجام یعنی یک گام برای پذیرش دنیای جدید، یعنی حرکت به سمت قبول قواعد بازی در دهکده جهانی.
ظاهرا عده‌ای بدشان نمی‌آمد تا سیلی بیاید و از آن چماقی بزرگ بسازند برای تخطئه دولت. دامن‌زدن به شایعات و همراهی صداوسیما در کم‌رنگ جلوه‌دادن تلاش‌های دولت و سازماندهی مخالفان دولت روحانی و کلیشه‌سازی‌های پی‌درپی، تصویر ناخوشایندی از موج‌سواری برجام‌ستیزان در سیلاب‌های اخیر را به نمایش گذاشت. آخرین نمونه این قضاوت یک‌سویه صحبت‌های آقای فریدون حسنوند، رئیس کمیسیون انرژی مجلس، بود که اخیرا ابراز شد. راستش بهترین زمان برای خلع‌سلاح دولت‌ها درست در همین بزنگاه‌های سخت و اوج مشکلات و درگیری آنها در زمان وقوع بلایای طبیعی است. بزرگ جلوه‌دادن خدمات نهادهای دیگر و کوچک‌شمردن تلاش‌های مسئولان دولتی خیلی خوب و هماهنگ از کار درآمد و انصافا خوب هم جواب داد. این‌بار ماهیگیران حرفه‌ای که عادت دارند همیشه از آب گل‌آلود ماهی بگیرند، با یک قلاب چند ماهی گرفتند و قلاب اصلی خود را به سمت برجام پرتاب کردند؛ برجام نیمه‌جانی که با اکسیژن روحانی و ظریف با مشقت نفس می‌کشد و معلوم نیست در این سیلابی که به راه افتاده چه زمانی از پای دربیاید. چاشنی این ضربه، تأخیر اروپایی‌ها در عملیاتی‌کردن اینستکس بود که گزک را به دست دلواپسان داد و ظریف را هم وادار به موضع‌گیری کرد. حال باید ببینیم چه بر سر برجام خواهند آورد. ظاهرا خبری از استعفای ترامپ نیست و این سیاست‌مدار مجنون تا انتخابات بعدی بیخ ریش دنیا بسته است، ولی این احتمال قوی وجود دارد که در دور بعدی دموکرات‌ها کرسی ریاست‌جمهوری را به دست بگیرند. تا آن زمان برجام باید پابرجا بماند. حتی جنازه برجام هم برای ایران اگر هیچ ثمری نداشته باشد، یک حداقل امنیتی را به دنبال خود دارد. برجام سوپاپ اطمینانی است برای امنیت و صلح بین‌المللی که کشور ما نیز متأثر از این امنیت، اجازه پیدا کرده تا مواضع صلح‌آمیز خود را به نمایش گذاشته و حقانیت خود را به اثبات برساند. ضامن این امنیت، همگامی و همراهی کشورهای اروپایی، قدرت‌های بزرگ آسیایی و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در تأیید صلح‌آمیزبودن فعالیت‌های هسته‌ای ایران است. حال برجام خوب نیست، ولی با همین حال بد، چتری از حمایت‌های جهانی را بر سر کشور ما گسترده است. قیل‌وقال آمریکا و اسرائیل و عربستان در منطقه مجال را برای موج‌سواری دشمنان هر روز بیشتر مهیا می‌کند. دیگر زمانی برای وصله‌پینه‌کردن گسستگی‌های بی‌پایه‌واساس قدیمی و نخ‌نماشده باقی نیست. آنها را باید یکجا دور انداخت. شکی نیست که منافع برخی با احیای برجام و پیوستن به کنوانسیون FATF و CFT در مدت کوتاهی به خطر خواهد افتاد، ولی باکی نیست، زیرا به همان سرعت این ثروت عظیم به دست صاحبان اصلی آنها؛ یعنی مردم خواهد رسید. دلواپسان و عاشقان تحریم و باندبازان و اختلاس‌گران، شک نداشته باشند چه برجام در سیل ویرانگر آنان غرق شود یا بماند و از ایران کشوری سازگار با قواعد بین‌الملل و شکوهمند بسازد، کارشان در این کشور تمام شده است. تاریخ‌مصرفشان تمام شده است. زمان دزدی‌هایشان به پایان رسیده است. مردم بیدار شده‌اند. برجام یک شروع برای ورود ایران به جهانی عاری از خشونت، فساد و پسرفت است. پذیرش برجام یعنی یک گام برای پذیرش دنیای جدید، یعنی حرکت به سمت قبول قواعد بازی در دهکده جهانی.