ساحتِ ساحات
حسن هادی . w روابط بینالملل
آنچه که از قرائن برمیآید، تلاش خوبی برای برقراری کانال مالی (اینستکس یا ساحات) صورت گرفته است. درحالحاضر چیزی که از اهمیت بالایی برخوردار است، برقرارشدن این سازوکار است؛ آنچه که آمریکا انتظارش را نداشت. ابعاد کمی و کیفی این سازوکار آنقدر که به نظر می آید مهم نیست. بالاخره کشور ما در پس سالها تحریم، تجارب زیادی برای حل مشکلات خود به دست آورده و نیاز حیاتی به بودن یا نبودن این سازوکار ندارد. اهمیت کار اینجاست که ایران توانست در مقابل خودمحوری و تحمیل ناجوانمردانهای که موجودیت و استقلال یک کشور تاریخی و ارزشمند را زیر سؤال برده بود بایستد و پیروز شود. هرچند دلواپسان و نقادان خستگیناپذیر برجام که همواره بهصورت لجامگسیختهای بر طبل ناامیدی میکوبند اینبار نیز با همان شیوه در حال بیاهمیت جلوهدادن این تلاش دولت هستند. این (ساحات) که ساحتی جهانی دارد، نه برای ایران، بلکه برای استقلالطلبان و مخالفان استبداد دیپلماسی که خودمحوری را شیوه اصلی کار خود قرار دادهاند شیرین و گواراست. این راه به نظر باریک، ممکن است کوچک به نظر برسد، ولی مهم این است که بر دیواره سد بزرگی ایجاد شد که منجر به فروپاشی هیمنه قدرتی خواهد شد که خود را قدرت بلامنازع و تأثیرگذارترین کشور دنیا قلمداد میکند. آمریکا حتی تصور این را هم نمیکرد که (ساحات) هرچند در ابعاد کوچک و جزئی هم به وجود آید. حتی میشد با قدری همدلی و وحدت در میان احزاب داخلی، تحقق این سازوکار را با قدرت بیشتر و در زمان کمتری شاهد بود، اما مخالفتها و نقطهزنیهای مخالفان؛ از ( افایتیاف گرفته تا سیافتی و پالرمو) همه، موانع بزرگی بودند در تضعیف شکلگیری این سازوکار. باید پذیرفت که شفافیت مالی برای دنیای مدرنیته و جهان صنعتی کنونی، اصلی جاافتاده و لاینفک است. عدم آشنایی برخی افراد در کشور ما با این شکل دادوستد، موجد نقصان آن طرح یا مانع تأثیرات مثبت آن نخواهد بود. این قوانین و کنوانسیونها در جهت تسهیلات تجارت بینالملل تدوین شده و قابل احترامند. این مقررات، جامعالمقدمات تحصیل اعتماد جهانی در پیوستن به یک کارزار اقتصادی سالم در چارچوب نظام بینالمللی است. اکنون اغلب کشورهای عضو تجارت جهانی، هم کنوانسیون (پالرمو) را پذیرفتهاند و هم (افایتیاف) را امضا کردهاند. بیتعارف یا باید وارد این بازار بزرگ جهانی شد یا عطایش را به لقایش بخشید و به زندگی درویشوار قناعت و مشکلات کمرشکن اقتصادی را به گونهاي حلوفصل کرد. بد نیست در آستانه 40 سالگی انقلاب باور داشته باشیم که مردم شهیدداده ما نیز در انقلاب خود سهیم هستند و گاهی لازم است طرحها، سیاستها یا معضلاتی را که کشور را دچار چالش میکنند، به همهپرسی گذاشت تا مردم با آگاهی و اختیارعمل در سرنوشت خود دخالت کنند. این یکی از ویژگیهای جمهوریت این نظام است. این همان ایجاد اعتماد و مشروعیت در نظامهای جمهوری است که نباید به فراموشی سپرده شود.
آنچه که از قرائن برمیآید، تلاش خوبی برای برقراری کانال مالی (اینستکس یا ساحات) صورت گرفته است. درحالحاضر چیزی که از اهمیت بالایی برخوردار است، برقرارشدن این سازوکار است؛ آنچه که آمریکا انتظارش را نداشت. ابعاد کمی و کیفی این سازوکار آنقدر که به نظر می آید مهم نیست. بالاخره کشور ما در پس سالها تحریم، تجارب زیادی برای حل مشکلات خود به دست آورده و نیاز حیاتی به بودن یا نبودن این سازوکار ندارد. اهمیت کار اینجاست که ایران توانست در مقابل خودمحوری و تحمیل ناجوانمردانهای که موجودیت و استقلال یک کشور تاریخی و ارزشمند را زیر سؤال برده بود بایستد و پیروز شود. هرچند دلواپسان و نقادان خستگیناپذیر برجام که همواره بهصورت لجامگسیختهای بر طبل ناامیدی میکوبند اینبار نیز با همان شیوه در حال بیاهمیت جلوهدادن این تلاش دولت هستند. این (ساحات) که ساحتی جهانی دارد، نه برای ایران، بلکه برای استقلالطلبان و مخالفان استبداد دیپلماسی که خودمحوری را شیوه اصلی کار خود قرار دادهاند شیرین و گواراست. این راه به نظر باریک، ممکن است کوچک به نظر برسد، ولی مهم این است که بر دیواره سد بزرگی ایجاد شد که منجر به فروپاشی هیمنه قدرتی خواهد شد که خود را قدرت بلامنازع و تأثیرگذارترین کشور دنیا قلمداد میکند. آمریکا حتی تصور این را هم نمیکرد که (ساحات) هرچند در ابعاد کوچک و جزئی هم به وجود آید. حتی میشد با قدری همدلی و وحدت در میان احزاب داخلی، تحقق این سازوکار را با قدرت بیشتر و در زمان کمتری شاهد بود، اما مخالفتها و نقطهزنیهای مخالفان؛ از ( افایتیاف گرفته تا سیافتی و پالرمو) همه، موانع بزرگی بودند در تضعیف شکلگیری این سازوکار. باید پذیرفت که شفافیت مالی برای دنیای مدرنیته و جهان صنعتی کنونی، اصلی جاافتاده و لاینفک است. عدم آشنایی برخی افراد در کشور ما با این شکل دادوستد، موجد نقصان آن طرح یا مانع تأثیرات مثبت آن نخواهد بود. این قوانین و کنوانسیونها در جهت تسهیلات تجارت بینالملل تدوین شده و قابل احترامند. این مقررات، جامعالمقدمات تحصیل اعتماد جهانی در پیوستن به یک کارزار اقتصادی سالم در چارچوب نظام بینالمللی است. اکنون اغلب کشورهای عضو تجارت جهانی، هم کنوانسیون (پالرمو) را پذیرفتهاند و هم (افایتیاف) را امضا کردهاند. بیتعارف یا باید وارد این بازار بزرگ جهانی شد یا عطایش را به لقایش بخشید و به زندگی درویشوار قناعت و مشکلات کمرشکن اقتصادی را به گونهاي حلوفصل کرد. بد نیست در آستانه 40 سالگی انقلاب باور داشته باشیم که مردم شهیدداده ما نیز در انقلاب خود سهیم هستند و گاهی لازم است طرحها، سیاستها یا معضلاتی را که کشور را دچار چالش میکنند، به همهپرسی گذاشت تا مردم با آگاهی و اختیارعمل در سرنوشت خود دخالت کنند. این یکی از ویژگیهای جمهوریت این نظام است. این همان ایجاد اعتماد و مشروعیت در نظامهای جمهوری است که نباید به فراموشی سپرده شود.