وزیر خارجه آمریکا سرزده به عراق رفت
دیدار برای بهبود روابط
مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا که از سهشنبه سفر خود به خاورمیانه را آغاز کرده بود، بعد از ترک اردن، بهطور ناگهانی وارد عراق شد تا چند هفته بعد از دیدار دونالد ترامپ، رئیسجمهوری آمریکا، دومین مقام عالیرتبهای باشد که با مقامات بغداد رایزنی میکند. ترامپ بدون اعلام قبلی یک روز بعد از کریسمس به بغداد رفت و در میان نیروهای آمریکایی اعلام کرد ایالات متحده از پایگاههای خود در عراق برای حمله به سوریه استفاده میکند، اما بدون دیدار با مقامات ارشد از جمله عادل عبدالمهدی، نخستوزیر عراق به کشورش بازگشت. عبدالمهدی که درباره سخنان ترامپ سکوت کرده بود، همزمان با سفر وزیر خارجه آمریکا در کنفرانس مطبوعاتی گفت: هیچگونه اطلاعاتی درباره محل استقرار جدید نیروهای آمریکایی دریافت نکردهام، اما شاهد کاهش مستمر حضور این نیروها و سایر نیروهای خارجی فعال در ائتلاف ضد داعش هستیم. براساس گزارشهای منتشرشده، برخلاف ترامپ، مسئولان عراقی از پمپئو استقبال کردند. او با عادل عبدالمهدی و محمد الحلبوسی، رئیس پارلمان عراق، ملاقات کرد و در دیدار با مقامات عراقی خروج نظامیان کشورش از سوریه را تضمین کرد و نسبت به آنچه «تهدید ایران» برای منطقه میخواند هشدار داد. به گفته منابع عراقی، پمپئو که بعد از چند ساعت بغداد را به قصد اربیل ترک کرد و به بیان خودش سفری یکروزه و با مأموریتهای مشخص به بغداد داشته، در این سفر تلاش کرد پس از سفر جنجالی دونالد ترامپ، فضای حاکم میان دو کشور را تلطیف کند. مقامات عراقی مجددا از او خواستند عراق درباره تحریمهای ایران بهویژه در زمینه گاز و برق مستثنا شود. همچنین حضور نظامی آمریکا در عراق و تثبیت ثبات در شهرهای آزادشده از داعش و برنامه بازسازی آن و تضمین عدم بازگشت خشونت از جمله موارد مطرحشده پمپئو با سران عراقی بود. وزیر خارجه آمریکا در سفر یکهفتهای خود بعد از عراق به مصر، بحرین، امارات، قطر، عربستان سعودی، کویت و عمان سفر میکند. هرچند اصلیترین هدف پمپئو از سفر به هشت کشور عربی، دادن تضمین به سران عربی مبنی بر خارجنشدن آمریکا از خاورمیانه است، اما به گفته تحلیلگران منطقهای، یکی دیگر از اهداف سفر پمپئو به منطقه، برجستهکردن تهدید ایران برای اعراب بهویژه پس از خروج نظامیهای ایالات متحده از سوریه خواهد بود. وزیر خارجه آمریکا سعی میکند از این راه پروژه ارتباطگیری اعراب با اسرائیل را چند قدم به جلو هدایت کند تا هم جایگاه اسرائیل در میان اعراب تقویت شود و هم به تشکیل ناتوی عربی سرعت ببخشد.
مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا که از سهشنبه سفر خود به خاورمیانه را آغاز کرده بود، بعد از ترک اردن، بهطور ناگهانی وارد عراق شد تا چند هفته بعد از دیدار دونالد ترامپ، رئیسجمهوری آمریکا، دومین مقام عالیرتبهای باشد که با مقامات بغداد رایزنی میکند. ترامپ بدون اعلام قبلی یک روز بعد از کریسمس به بغداد رفت و در میان نیروهای آمریکایی اعلام کرد ایالات متحده از پایگاههای خود در عراق برای حمله به سوریه استفاده میکند، اما بدون دیدار با مقامات ارشد از جمله عادل عبدالمهدی، نخستوزیر عراق به کشورش بازگشت. عبدالمهدی که درباره سخنان ترامپ سکوت کرده بود، همزمان با سفر وزیر خارجه آمریکا در کنفرانس مطبوعاتی گفت: هیچگونه اطلاعاتی درباره محل استقرار جدید نیروهای آمریکایی دریافت نکردهام، اما شاهد کاهش مستمر حضور این نیروها و سایر نیروهای خارجی فعال در ائتلاف ضد داعش هستیم. براساس گزارشهای منتشرشده، برخلاف ترامپ، مسئولان عراقی از پمپئو استقبال کردند. او با عادل عبدالمهدی و محمد الحلبوسی، رئیس پارلمان عراق، ملاقات کرد و در دیدار با مقامات عراقی خروج نظامیان کشورش از سوریه را تضمین کرد و نسبت به آنچه «تهدید ایران» برای منطقه میخواند هشدار داد. به گفته منابع عراقی، پمپئو که بعد از چند ساعت بغداد را به قصد اربیل ترک کرد و به بیان خودش سفری یکروزه و با مأموریتهای مشخص به بغداد داشته، در این سفر تلاش کرد پس از سفر جنجالی دونالد ترامپ، فضای حاکم میان دو کشور را تلطیف کند. مقامات عراقی مجددا از او خواستند عراق درباره تحریمهای ایران بهویژه در زمینه گاز و برق مستثنا شود. همچنین حضور نظامی آمریکا در عراق و تثبیت ثبات در شهرهای آزادشده از داعش و برنامه بازسازی آن و تضمین عدم بازگشت خشونت از جمله موارد مطرحشده پمپئو با سران عراقی بود. وزیر خارجه آمریکا در سفر یکهفتهای خود بعد از عراق به مصر، بحرین، امارات، قطر، عربستان سعودی، کویت و عمان سفر میکند. هرچند اصلیترین هدف پمپئو از سفر به هشت کشور عربی، دادن تضمین به سران عربی مبنی بر خارجنشدن آمریکا از خاورمیانه است، اما به گفته تحلیلگران منطقهای، یکی دیگر از اهداف سفر پمپئو به منطقه، برجستهکردن تهدید ایران برای اعراب بهویژه پس از خروج نظامیهای ایالات متحده از سوریه خواهد بود. وزیر خارجه آمریکا سعی میکند از این راه پروژه ارتباطگیری اعراب با اسرائیل را چند قدم به جلو هدایت کند تا هم جایگاه اسرائیل در میان اعراب تقویت شود و هم به تشکیل ناتوی عربی سرعت ببخشد.